Inopinata res

Sincere non suspicabar Kalendis Martiis, cum hunc “blogulum” (placetne alicui hic neologismus?) incohavi, eum tam cito ab aliis inveniri posse, sine ullo nuntio a me misso (ne quidem uxorem certiorem feceram de tali insano incepto). Contra, modo duodecim post dies, primum faustum nuntium salutigerulum accepi, alium postero statim die. Sed post recentissimum textum, in rete posito 19° die mensis Martiis (qui mihi et – si parva licet… - papae regnanti est faustus ex nomine), ut fungi in silva surrexerunt populum albam petentes internautae ex pluribus nationibus (ita saltem computat computatrum Flagcounter nomine): ex Australia, Britannia, Columbia Finnia, Foederatis Civitatibus Americae Septentrionalis, Germania, Hispania, Hungaria, Iaponia, Islandia, Italia, Lusitania, Polonia, Suetia, et ex parva sed antiquissima omnium Re publica Mariniana sive Sancti Marini. Pauci homines ex multis nationibus, quia lingua Latina infeliciter a paucis colitur sed vere internationalis permanet sermo.
Hi omnes internautae, propter eundem amorem erga Latinatem, mihi sunt cari, quidquid cogitent politice vel religiose: tum ii quibus hi cachinni risum movent amicalem, tum ii qui severiorem vultum intorqueunt. De gustibus enim non est disputandum neque, sicut dicit salsus quidam amicus meus, est consputandum.
Valde autem miratus sum quale ex paucis his scriptis argumentum tam multorum mentes animosve cepisse : argumentum superioris textus de condomis sive tegumembris. Argumentum, ut ita dicam, mentulare, vel mentulinum, vel mentulicum, vel mentulaceum. Argumentum sane non onthologicum, ut illius Anselmi Cantuariensis, potius fortasse ornithologicum, sed non eodem sensu ut in venusta et ingeniosa narratione Georgii Aloisii Borges Bonaeropolitani.

a.d. X Kalendas Apriles